πηγή: kathimerini.gr
«Βρε παιδιά, αν είστε δημοσιογράφοι, γράψτε κάτι γι’ αυτόν τον τόπο που συνέχεια ερημώνει», λέει ο παπα-Γιάννης από το χωριό Γηρομέρι, κι εμείς οφείλουμε να τον ακούσουμε. Βρισκόμαστε, άλλωστε, στη μακρινή Θεσπρωτία, όπου με ορμητήριο τους Φιλιάτες επισκεπτόμαστε τα χωριά της Μουργκάνας και έπειτα πάμε παραλία· εδώ, στην άγνωστη βορειοδυτική Ελλάδα, υποδεχόμαστε τη νέα χρονιά με ένα από τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα της χώρας.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΤΙΝΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΝΙΚΟΣ ΕΞΑΡΧΟΠΟΥΛΟΣ
  |
Είναι ένας τόπος που είχα επισκεφτεί παλαιότερα, αποσπασματικά και «επί τροχάδην», αλλά, επειδή μου είχε αφήσει ως επί το πλείστον καλές εντυπώσεις κι επειδή ακόμα φυτρώνει εκεί φλισκούνι και άγρια μέντα, αποφάσισα να την εξερευνήσω περισσότερο. Ετσι, μαζί με τον Νίκο, τον φωτογράφο, και το εξαιρετικό Suzuki Grand Vitara, ένα χειμωνιάτικο πρωί ξεκινήσαμε για τη μακρινή Θεσπρωτία. Ο συντομότερος δρόμος είναι μέσω Ρίου και από εκεί για Αμφιλοχία, Πρέβεζα και Ηγουμενίτσα. Επειδή, όμως, έχω μια απέχθεια στην εθνική Κορίνθου – Πατρών, πήγα μέσω Λαμίας – Τρικάλων – Γρεβενών, όπου πήρα την Εγνατία για Γιάννενα και Ηγουμενίτσα και από εκεί για Φιλιάτες, που είναι ο βορειότερος και μεγαλύτερος δήμος του νομού και συγχρόνως ο κύριος προορισμός της εξόρμησής μας. Μετά, λοιπόν, από αρκετές στάσεις και πολλά-πολλά χιλιόμετρα, κάποια στιγμή κατά το σούρουπο μπήκαμε στους Φιλιάτες. Βρήκαμε μια καλή ταβέρνα στην είσοδο και σταματήσαμε για φαγητό. Και μετά τα εξαίρετα αρνίσια παϊδάκια ήμασταν πια έτοιμοι για ύπνο.
ΟΙ ΦΙΛΙΑΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑΣ
Οταν κοιμάσαι νωρίς, τότε ξυπνάς νωρίς, ή κάπως έτσι, λέει το τραγούδι του Κηλαηδόνη. Θα είχαμε μια πολύ γεμάτη μέρα μπροστά μας κι έτσι η «στρατιωτική» έγερση στις 6 π.μ. δεν ήταν υπερβολή. Μαζί με τον καφέ ξαναδιάβασα λίγο τις σημειώσεις και κάποια βιβλία και φυλλάδια για την περιοχή.
Η Θεσπρωτία είναι το βορειοδυτικό κομμάτι της Ηπείρου και όλος ο νομός, με πρωτεύουσα την Ηγουμενίτσα, έχει έκταση 1.515 τ.χλμ. και πληθυσμό περίπου 46.000 κατοίκους. Εδώ οι δυτικές οροσειρές της Πίνδου χαμηλώνουν σταδιακά προς τη θάλασσα σχηματίζοντας στενόμακρες κοιλάδες ανάμεσά τους και μικρές πεδιάδες στα παράλια, από τις προσχώσεις των ποταμών Καλαμά και Αχέροντα. Το κλίμα είναι πολύ ήπιο, ιδίως στα παράλια.
 |
Η οικονομία της περιοχής βασίζεται, κατά κύριο λόγο, στην αγροτική παραγωγή. Στις πεδινές εκτάσεις, στις εκβολές του Καλαμά και του Αχέροντα, καλλιεργούνται εσπεριδοειδή, καλαμπόκι, τριφύλλι, ρύζι και ακτινίδια. Στα παραποτάμια λιβάδια και στα ορεινά βοσκοτόπια αναπτύσσεται η κτηνοτροφία των αιγοπροβάτων και των βοοειδών, ενώ μεγάλη ανάπτυξη παρουσιάζουν τα τελευταία χρόνια ο τουρισμός, το εμπόριο και οι μεταφορές, όπου απασχολείται το 30% του ενεργού πληθυσμού του νομού.
ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΑ 