πηγή: http://www.tanea.gr
Κάθε απόδειξη, κάθε χαρτάκι απ αυτά που µαζεύονται και ενίοτε ξεχνιούνται στον πάτο της τσάντας, τσαλακώνονται, σβήνονται και χάνουν την εφοριακή τους αξία έχει τη µικρή του ιστορία. Αν το καθένα την έγραφε από πίσω, θα µπορούσαν στο τέλος του καλοκαιριού όλα µαζί να γίνουν ένα άλµπουµ των διακοπών, µια ανθολογία από ενδιαφέροντα στιγµιότυπα, µια πινακοθήκη χαρακτήρων. Το καφενείο του νησιού, η καφετέρια της πλατείας, ο µπακάλης του χωριού, ο βενζινάς της Εθνικής Οδού, ο καθένας µε το µικρό του σκετσάκι, όλοι µαζί κοµπάρσοι στο µεγάλο έργο του καθενός µας, πώς να συγκεντρώσετε τον απαραίτητο αριθµό αποδείξεων βοηθώντας τον εαυτό σας και το καταχρεωµένο κράτος σας. Μικρές κωµωδίες παρεξηγήσεων, παιχνίδια µε την αξιοπρέπεια και µε την ντροπή, επιδείξεις κύρους και πονηριάς, συγκρούσεις διακριτικές ή ανοιχτοί καβγάδες, αναµετρήσεις µέρα νύχτα. Τι διακοπές κι αυτές, να γράφουµε ένα έπος τη στιγµή που χρειαζόµαστε ξεκούραση! Και να µην το γράφουµε καν, να το µαζεύουµε χαρτάκι – χαρτούδι, εξερευνώντας το βάθος της αντοχή µας, την ευστροφία των συνανθρώπων µας, την ετοιµότητα τη δική µας, την επινοητικότητα των άλλων, ένα σωρό ενδιαφέρουσες ιδιότητες των ανθρώπων δηλαδή, τη στιγµή που θέλαµε απλώς να κάνουµε λίγα µπάνια. Θα µπορούσε, ιδανικά, να είναι ένα καλοκαίρι κοινωνικής αυτογνωσίας, µεταβατικό στάδιο από την οικονοµία της φοροδιαφυγής στην οικονοµία της συµµόρφωσης. Σ αυτή την περίπτωση, θα άξιζε να εκδοθεί µια σειρά από τόµους, «το καλοκαίρι του 2010 µε αποδείξεις», που δεν θα ήταν παρά οι διάλογοι, οι κινήσεις, οι χειρονοµίες, οι λέξεις που χρειάστηκαν για να εκδοθούν κάποιες αποδείξεις. Κι από το φθινόπωρο, λέει, θα µπορούµε να τυπώνουµε πίσω από τις αποδείξεις ποιηµατάκια ή ωροσκόπια, γιατί τόσο θα είµαστε συνειδητοποιηµένοι που θα εκδίδονται αυτόµατα πια, χωρίς θέµα.